Reynt að lauma ófriðareldi í aðgerðapakka ríkisstjórnar

Það vekur furðu að á ögurstundu þegar forsætisráðherra reynir að skapa samstöðu um skyndiaðgerðir til að afstýra frekari bankakreppu hér á landi hefur framkvæmdastjóri ASÍ reynt manna ákafast að smygla ESB-aðild inn í aðgerðapakkann og efna þannig til ófriðar um óskylt mál sem kljúfa myndi alla flokka. Við þurfum samstöðu en ekki sundrungu á þessum seinustu og verstu tímum.

            Ákvörðun um ESB-aðild kæmi að engu gagni í þeim erfiðleikum sem við stöndum frammi fyrir. Enn síður þurfum við á því að halda að krónan sé hrópuð niður meira en orðið er þótt hún hafi fallið mikið í því gerningaveðri sem ríkir þessar vikurnar. Það er sannarlega ekkert einsdæmi að gengi myntar viðkomandi lands falli óvænt og verulega þegar ríki lendir í erfiðleikum. Ekki væru margar myntir eftir í heiminum ef allar þær myntir sem lent hafa í miklu gengisfalli hefðu óðara verið afskrifaðar sem ónýtar.

            Þeir sem vilja taka upp evru verða líka að skilja að af hálfu ESB er það ófrávíkjanlegt skilyrði til upptöku evrunnar að sú mynt sem fyrir er í landinu sé í góðu jafnvægi. Verðbólga þarf um nokkurt skeið að hafa verið með því lægsta sem þekkist í ESB eða innan við 1,5% meiri en í þeim þremur löndum þar sem hún er lægst og sams konar regla gildir um vaxtastigið. Þessum skilyrðum hefur verið framfylgt út í æsar gagnvart nýjum aðildarríkjum og þess vegna eru aðeins 15 aðildarríki af 27 með evru. Ef menn vilja skipta um gjaldmiðil á næstu árum þá væri evran að þessu leyti óheppilegasta myntin sem völ væri á fyrir Íslendinga.

            Það er því sama hvort við viljum ganga í ESB eða erum andvíg því: meginverkefni okkar allra á næstu árum er að skapa stöðugleika og endurheimta traust á íslensku krónunni. Það er varla unnt að hugsa sér neitt heimskulegra en að tilkynna heiminum á þessari stundu að við höfum gefist upp á krónunni og ætlum að taka upp evru eftir 5-10 ár. Því að auðvitað myndi það taka minnst 5 ár, jafnvel 10 – 15 ár, að taka upp evru, jafnvel þótt það væri ákveðið þegar í dag.

            Flest skilyrðin til upptöku evru höfum við aldrei eða sárasjaldan uppfyllt og við höfum aldrei uppfyllt öll skilyrðin samtímis. Ástæðan er einfaldlega sú að við höfum átt erfiðara með það en aðrar þjóðir að halda niðri verðbólgu. Þessu veldur sá feiknakraftur og athafnasemi sem löngum hefur einkennt íslenskt efnahagslíf með stöðugri hættu á ofþenslu. Til að halda þenslunni og verðbólgunni niðri höfum því neyðst til að vera með háa vexti. Ef við settum vextina niður á þann botn sem dýpstur er í ESB, eins og annað skilyrðið fyrir upptöku evru kveður á um, þá ryki verðbólgan snarlega langt upp fyrir verðbólgumörkin sem okkur yrðu sett. Af þessar ástæðu yrði feikilega erfitt fyrir Íslendinga að uppfylla bæði þessi stífu skilyrði samtímis.

          Líklega væri eina ráðið til að svo geti orðið að skapa hér svipað ástand í atvinnumálum og lengi hefur ríkt innan ESB, þ.e. stórfellt atvinnuleysi í langan tíma. Er það ástandið sem framkvæmdastjóri ASÍ er að heimta að kallað verði yfir landsmenn?

                                                                    Grein Ragnars Arnalds í Morgunblaðinu 6. okt. 2008

Athugasemdir

[Gunnar Rögnvaldsson, 6.10.2008 kl. 10:25]

Kæri Ragnar Arnalds

Þetta eru orð í tíma töluð. Það er óskiljanlegt að ASÍ skuli vera að biðja um öruggt, hátt og langvarandi atvinnuleysi til handa meðlimum ASÍ. Þetta yrði óhjákvæmileg afleiðing allra tilrauna til að ganga í ESB. Þegar inn væri komið er engin leið til baka til hins velþekkta, háa og langvarandi góða atvinnuástands sem svo lengi hefur staðið fyrir velmegun og velferð í Íslensku þjóðfélagi. Atvinnuleysið er aðalsmerki ESB, áratugum saman. Þetta er óskiljanleg afstaða hjá ASÍ. Full atvinna er undirstaða alls.

Bestu kveðjur

[Gunnar Rögnvaldsson, 6.10.2008 kl. 10:32]

Ég leyfi mér að benda á eftirfarandi pistil:

Hindrar evra atvinnusköpun ?

Kveðjur

[Ragnar Arnalds, 6.10.2008 kl. 11:14]

Sæll Gunnar  og þakka þér fyrir kveðjuna.

Ég les flesta pistla þína og er þér oftast sammála. Pistlar þínir eru mjög mikilvægt framlag í þessa umræðu.

Með bestu kveðjum

Ragnar Arnalds 

[Gunnlaugur B Ólafsson, 6.10.2008 kl. 12:24]

Efnahagsvandinn íslenski er hluti af heimsvanda, en það sem gerir okkar vanda verri en annara er sú staðreynd að við erum með ónothæfan gjaldmiðil. Þessi litli gjaldmiðill sem þjónar þrjú hundruð þúsund manns er að þjóna fjármálakerfi (bönkum) með margföld umsvif ríkissjóðs. Íslenski seðlabankinn hefur ekki hagstjórnart æki til að tempra hann og því geta bankar stillt af gengi hans eftir hentugleikum.

Á meðan krónan er gjaldmiðill er vart hægt að verðleggja hluti nema til nokkura daga í senn. Til dæmis var ég á ferðakaupstefnu fyrir mánuði síðan og gaf upp verð í íslenskum krónum en nú hefur verðgildi hennar lækkað síðan um 30%. Því hef ég algjörlega svissað um og gef upp allt í evrum. Þessi samtímaspegill og þróun var nýlega tekin fyrir í Spaugstofunni. Þar var málið sett upp þannig að Geir Haarde væri eini maðurinn sem ekki vissi af þessari þróun. Vona að þér sé hún kunnug og getir bent á aðrar leiðir út úr þessum áþreifanlegu og miklu vandræðum með myntina.

Tel það ekki sanngjarnt að "lauma ófriðareldi" inn. Samtök atvinnulífs, fólk og fyrirtæki aðhyllast upptöku evru og ósk um aðildarviðræður. Miklu frekar má líkja því við laumuspil og undirferli að hindra þennan lýðræðislega og sterka vilja. Flestir sjá í því tækifæri og frelsi fyrir fólk og fyrirtæki að fara þann veg. Við erum búin að ræða Evrópumálin um langt skeið, vilji fólks liggur fyrir og afrakstur aðildarviðræðna verður vorinn undir þjóðaratkvæði. Það er ekkert að óttast. Slík stefnumörkun er líklegasta leiðin til að róa íslenskan fjármálamarkað og styrkja krónuna.

                         Með kærri kveðju,

                                                     Gunnlaugur

[Jón Valur Jensson, 6.10.2008 kl. 13:09]

Frábær grein, Ragnar, verðskuldar þjóðarlesningu.

[Bjarni Kjartansson, 6.10.2008 kl. 13:37]

Þakka góða greiningu.

Svo er komið hjá mér og nokkrum hluta Sjálfstæðisflokksmanna, að við skiljum ekki lengur neitt í neinu, sem varðar skoðana,,bræður" okkar í flestu NEMA ESB aðild.  Þar eru menn sem fara nú náttfari og dagfari, í, að koma okkur og öllu sem okkur hefur verið trúað fyrir til varðveislu, til næstu kynslóðar,-í gin útlendra braskara.

Ég kynntist ungur þjóðhættulegum mönnum, sem vildu ekkert frekar en, að koma okkur undir stjórn USA sem þrítugasta og eitthvað fylkið.  Þeim varð ekki af ósk sinni en sameiginlegt með því fólki, sem nú vill koma okkur undir annarra stjórn er, að báðir hóparnir hugðu eitthvað vera innifalið í inngöngunni, peningalegt eða atvinnutengt.

Nú skrökva ESB sinnar sem aldrei fyrr og vilja nota óróa og vanlíðan þjóðarinnar til að koma okkur inn í Kratakerfið ógurlega.

Lygiskrökvararnir segja að okkar bankar fengju aðstoð ,,til þrautarvara" værum við í ESB.

Þeir segja blákalt við okkur, að vextir féllu sjálfkrafa, lít og af náttúrulögmál væri og Verðtrygging félli samstundis niður.

Eitt sinn var sagt ,,allt þetta verður þitt, ef þú aðeins fellur fram og tilbiður mig".

 Ég trúi báðum svipað.

Miðbæjaríhaldið

[Theódór Norðkvist, 6.10.2008 kl. 13:44]

Óskin um inngöngu í Evrópubandalagið er í raun yfirlýsing um að íslenskir stjórnmálamenn njóta einskis (=0,0) trausts.

Ef fólk telur sig betur borgið undir stjórn útlendra afla en innlendra eru það alvarleg skilaboð til ríkjandi stjórnvalda: Þau hafa glutrað niður efnahagsstjórninni.

[Sigurður Þórðarson, 6.10.2008 kl. 13:54]

Ég tek undir með Jóni að grein Ragnars er mjög vönduð. Fyrirsvarsmönnum lífeyrissjóðanna ber fyrst of fremst að tryggja sína umbjóðendur. Auðvitað varðar okkur öll um þjóðarhag. Ég styð ekki þessa ríkisstjórn sem þenur út útgjöld til utanríkismála og hefur engan áhuga fyrir að auka tekjur t.d. í sjávarútvegi en leggur allt sitt traust á vonarvöl (betlistaf), sem hún hyggst ganga með á fund "vinveittra ríkja" t.d. Noregs sem við eigum óútkljáðar deilur við.  Það er óforskammað og ómálefnalegt af forsvarsmönnum lífeyrissjóðanna að nýta sér hreðjatak sem þeir telja sig hafa á samfélaginu og neyða þjóðkjörna fulltrúa til að afsala sér  umboði sínu frá kjósendum.

[Gunnar Rögnvaldsson, 6.10.2008 kl. 14:25]

Það verður gaman að horfa framan í stjórnmálamenn í ESB á næstunni. Fulltrúi samkeppnismála í yfirnefnd ESB var að gefa út þá yfirlýsingu að yfirlýsingar stjórnvalda í ESB um að tyggja innistæður sparifjáreigenda í ESB sé ólögleg samkvæmt ESB lögum. Þetta flokkast undir "efnahagslega þjóðernishyggju"

Yfirmaður (kommissar) samkeppnismála í ESB er Neelie Kroes

Sjá hér stutta kynningu á The EU Commission: Nigel Farage kynnir meðal annars Neelie Kroes

.

Nánar um þetta mál: EU kan forbyde bankkundernes redning

[Heimir Lárusson Fjeldsted, 6.10.2008 kl. 15:08]

Góð grein sem þarf að berast sem víðast.

[Sveinn hinn Ungi (IP-tala skráð) 6.10.2008 kl. 15:20]

Hvernig er það, Ragnar, berð þú ekki þína ábyrgð á því að hér er allt í voða í efnahags og peningamálum?

Getur þú bent á eitthvað sem þú hefur gert til að afstýra klúðrinu?

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 6.10.2008 kl. 15:37]

Grein greinanna í dag. Góð lesning fyrir alla í óðagotinu. Duttlungahagfræði Ólafs Darra Andrasonar hjá ASÍ er engin lausn á vandamálum landsins og almennings. Maðurinn hefur síðastliðin ár á víxl kennt hinum ýmsu hópum um versandi afkomu landsmanna og eina lausn hans virðist töfrapilla sem heitri Evra. Það læðist að manni sá grunur að Gylfi (sjá http://www.ruv.is/heim/frettir/frett/store64/item201325/ og samstarfsmenn hans séu undir óeðlilegum þrístingi.

[365, 6.10.2008 kl. 15:58]

Þeir verða lengi hafðir í minnum þingmennirnir sem fara fram á að við göngum í ESB.  Þegar fram líða stundir verður þeirra minnst sem landráðamanna.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 7.10.2008 kl. 01:29]

Góð grein og skýrir málið á mannamáli.

[Eyþór Laxdal Arnalds, 7.10.2008 kl. 14:30]

Orð í tíma töluð.